فانوس
از سذی قصه های کوتاهِ خیالیِ من؛
حتما شما هم شنیدید که میگن " پشت هر مرد موفق زنیست"؛ ولی من اعتقاد دارم پشت هر مردی یه روزی دختری بوده که همه زندگیش بوده و همه عاطفش رو خرجش کرده. هر مردی یه روزی عاشق دختری بوده که حاضر بوده جونش رو هم براش بده.
ما آدم های بد بختی هستیم. اصلا ما همیشه آدمای بدبختی بودیم و خودمان خبر نداشتیم. خوشی زیر دلمان زده بود! هنوز هم همین طور است. قرار هم نیست به خودمان بیاییم که چقدر بیچاره ایم.
آهااااای بنی بشر!
آهای ملتِ سرخوش و سرمست!
ما ساااااااااااااااالهاست که پدرمان را گم کرده ایم! ما یتیم نیستیم اما م. ما گم شده ایم، سالهای سال است. و اگر غیرت داشتیم این قدر سرگشتیمان به درازا نمی کشید.
خود مستی هم انتظار نداشت این حجم از سرخوشی و بی رگی را.
مست را که بزنی به خودش می آید. ولی ما.
این ها را مینویسم که ثبت شود و به یادگار بماند،
که یاد فرداها بماند؛
که روزی و روزگاری ملتی فلک زده و بحران زده، در جهانی ماتم زده و آفت زده، در روزهایی بلا زده، در واپسین ساعات سال 98 در بزم فلک زدگیشان، به سلامتی همه بد بختی هایشان، زدند و رقصیدند و آتش بازی و ترقه بازی کردند و به خودشان یاد آور شدند که ما مستِ بیعاری و خودیم و والسلام.
این را در شبی نوشتم که سالگرد فرار چند ساله ماست به جمکران
زیر لب می‌خواندیم:
مستی نه از پیاله نه از خُم شروع شد
از جاده سه شنبه شب قم شروع شد
و امسالآه
اللهم انا نشکو الیک فقد نبینا، صلواتک علیه و اله، و غیبه ولینا، و کثره عدونا، و قله عددنا و شده الفتن بنا، و تظاهر امان علینا، فصل علی محمد و اله و اعنا علی ذلک بفتح منک تعجله و بضر تکشفه و نصر تعزه و سلطان حق تظهره، و رحمه منک تجللناها و عافیه منک تلبسناها، برحمتک یا ارحم الراحمین.
بعد از سه یا چهار سال دوری و سفر به تجربیات جدید. دلتنگ بلاگ شدم و تصمیم گرفتم دوباره برگردم و از تجربه هایی که این مدت کسب کردم بنویسم.
این سالهای اخیر به موندن پای یه انتخاب بزرگ و سرونشت ساز سپری شد. انتخابی که برای من حکم سفر به یه دنیای جدید و جذاب رو داشت. فکر کن ترم ۵ کارشناسی علوم اجتماعی یهو دلو بزنی به دریا و سکان کشتی رو ۱۸۰ درجه بچرخونی و به سمت یه جزیره جدید حرکت کنی! من این کارو کردم. ترم ۵ با مدرک معادل کاردانی تصمیم گرفتم مقصد رو تغییر بدم به سمت دنیای جذاب دیزاین و گرافیک حرکت کنم. و چنین شد که چهار سال اخیر عمرم، تمام و کمال صرف یادگیری تصویرسازی و طراحی و دیزاین شد.
حالا این مسافر با حرفای جدید برگشته تا از تجربیات سفرش، دست اندازا و بالا و پایینای سفرش، و منظره های زیبا و جذابی که تو این سفر دیده بنویسه. اما نه اینجا. تو خونه جدید: sketchbook.blog.ir .
درباره این سایت